W ostatnich latach kwestia zrównoważonego rozwoju oraz odpowiedzialności społecznej stała się kluczowym tematem w dyskusjach dotyczących działalności przedsiębiorstw. Przejrzystość w zakresie działań związanych z ochroną środowiska, społeczną odpowiedzialnością oraz ładem korporacyjnym (ESG – Environmental, Social, Governance) zyskuje na znaczeniu. W odpowiedzi na rosnące oczekiwania inwestorów, konsumentów i innych interesariuszy, wiele krajów i organizacji międzynarodowych wprowadza regulacje oraz standardy dotyczące raportowania ESG. W niniejszym artykule omówimy aktualny stan regulacji oraz standardów ESG, a także ich wpływ na działalność przedsiębiorstw.
Regulacje na poziomie międzynarodowym
- Zasady rzeczowe ONZ (UN Guiding Principles on Business and Human Rights) – są to zasady, które stanowią fundament dla odpowiedzialnego biznesu, w tym w zakresie przestrzegania praw człowieka. Zasady te międzynarodowo promują odpowiedzialność przedsiębiorstw w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).
- Porozumienie paryskie (Paris Agreement) – miało na celu ograniczenie globalnego ocieplenia do 1,5°C. Z perspektywy ESG, firmy są zobowiązane do raportowania swoich wpływów na środowisko oraz podejmowanych działań w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych.
- Sustainable Development Goals (SDGs) – cele zrównoważonego rozwoju przyjęte przez ONZ również mają wpływ na kierunki działań firm oraz ich raportowanie ESG, stawiając na celowość i odpowiedzialność w obszarze zrównoważonego rozwoju.
Regulacje w Unii Europejskiej
- Dyrektywa CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) – ten nowy dokument, który ma zastąpić NFRD (Non-Financial Reporting Directive), wprowadza bardziej szczegółowe wymagania dotyczące raportowania ESG dla dużych firm oraz tych notowanych na giełdzie. Dyrektywa skupia się na przejrzystości w zakresie wpływu działalności przedsiębiorstw na środowisko, społeczeństwo i ładu korporacyjnego.
- Taksonomia UE – to klasyfikacja działań gospodarczych, które można uznać za zrównoważone. Celem taksonomii jest pomoc inwestorom w identyfikacji inwestycji spełniających kryteria zrównoważonego rozwoju.
- Regulacje dotyczące funduszy inwestycyjnych – unijne regulacje SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulation) nakładają obowiązek ujawniania informacji związanych z ryzykiem ESG dla funduszy inwestycyjnych, co z kolei wpływa na wybór inwestycji przez inwestorów.
Standardy międzynarodowe
- Global Reporting Initiative (GRI) – to jeden z najpopularniejszych standardów dotyczących raportowania zrównoważonego rozwoju, który umożliwia firmom analizę i raportowanie wpływu ich działań na zrównoważony rozwój.
- Sustainability Accounting Standards Board (SASB) – ten standard koncentruje się na raportowaniu z perspektywy inwestycyjnej, identyfikując te aspekty ESG, które są istotne dla danej branży.
- Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD) – wprowadza zalecenia dotyczące raportowania ryzyk związanych z klimatem, umożliwiając przedsiębiorstwom bardziej przejrzyste przedstawienie potencjalnych implikacji zmian klimatycznych na ich działalność.
Wyzwania
Mimo postępu w zakresie regulacji i standardów ESG, wiele przedsiębiorstw napotyka trudności w ich wdrażaniu. Problemy takie jak brak jednolitych definicji, różnorodność standardów oraz trudności w zbieraniu danych dotyczących działań ESG mogą stanowić przeszkodę w realizacji wymogów. W efekcie pojawiają się pytania o jakość i rzetelność raportów ESG, co podważa zaufanie inwestorów. Oto kilka kluczowych problemów, które mogą wpływać na efektywność implementacji oraz jakość raportowania w obszarze ESG:
- Brak jednolitych definicji – różnorodność pojęć i kryteriów związanych z ESG prowadzi do niejednoznaczności. Firmy mogą mieć różne interpretacje tego, co oznacza „zrównoważony rozwój” lub „odpowiedzialność społeczna”, co utrudnia ich porównywanie i analizę na rynku.
- Różnorodność standardów – na rynku istnieje wiele różnych standardów i wytycznych dotyczących raportowania ESG, takich jak GRI (Global Reporting Initiative), SASB (Sustainability Accounting Standards Board) czy EU Taxonomy. Ta rozbieżność może prowadzić do zamieszania wśród przedsiębiorstw, które nie wiedzą, które standardy są dla nich najodpowiedniejsze.
- Trudności w zbieraniu danych – pomiar i raportowanie działań ESG wymagają dostępu do wiarygodnych danych. Wiele firm ma trudności w gromadzeniu i analizie danych dotyczących swoich działań w obszarze środowiskowym, społecznego oraz zarządzania, co może prowadzić do luk w raportowaniu.
- Jakość i rzetelność raportów – w miarę jak rośnie zainteresowanie inwestorów tematyką ESG, pojawiają się wątpliwości co do rzeczywistej jakości raportów. Wiele z nich może być postrzeganych jako „greenwashing”, co oznacza, że firmy przedstawiają swoje działania w bardziej pozytywnym świetle, niż mają to ma miejsce w rzeczywistości.
- Zaufanie inwestorów – niedobory w rzetelności danych oraz brak przejrzystości w raportowaniu mogą podważyć zaufanie inwestorów, którzy coraz częściej poszukują informacji na temat zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności społecznej firm.
Aby stawić czoła tym wyzwaniom, przedsiębiorstwa mogą zainwestować w technologie umożliwiające lepsze zbieranie i analizę danych, a także współprace z ekspertami w dziedzinie ESG, aby zapewnić zgodność z odpowiednimi standardami i budować zaufanie wśród interesariuszy. Również ważne jest, aby regulatorzy i organizacje branżowe podjęli kroki w kierunku ustalenia bardziej jednolitych i akceptowanych norm raportowania ESG.
Regulatory i standardy dotyczące raportowania ESG stają się coraz bardziej skomplikowane i wymagające. Firmy muszą dostosować się do tych zmian, by nie tylko spełniać wymogi prawne, ale także reagować na oczekiwania ze strony interesariuszy. Kluczowe będzie dalsze rozwijanie dobrych praktyk oraz zwiększanie transparentności, co z czasem przyczyni się do formowania bardziej zrównoważonej gospodarki. W obliczu coraz większej uwagi na zrównoważony rozwój, przedsiębiorstwa, które wprowadzą rzetelne raportowanie ESG, mogą zyskać przewagę konkurencyjną oraz pozytywny wizerunek na rynku.
Powiązane posty
Autor artykułu
Klaudia Wartecka
Koordynator działu spółek
Absolwentka Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu posiada magisterium z prawa i finansów, audytu i podatków. Była Redaktor Naczelna magazynu „Challenger . Obecnie zajmuje stanowisko Koordynatora działu spółek i Samodzielnej Księgowej w Biurze Rachunkowym TAXO. Jej wszechstronne doświadczenie stanowi cenny wkład w rozwój firmy. Klaudia to pasjonatka nauki i profesjonalistka wspierająca stabilność i sukces w dziedzinie finansów i zarządzania spółkami.